رمزارز چیست | تاثیر کریپتو بر دنیای بازارهای مالی

رمزارز چیست؛ سوالی آشنا در سال‌های اخیر

اگر در بازارهای مالی مدرن فعالیت دارید یا به این نوع بازارها علاقه دارید، حتما این سوال برای شما هم پیش آمده است که تعریف دقیق رمزارز چیست؟ این سوال آشنایی است که ذهن بسیاری از علاقه‌مندان به حوزه فناوری دیجیتال را مشغول کرده است. رمزارز، که با نام‌هایی مثل کریپتوکارنسی (cryptocurrency)، ارز دیجیتال، پول دیجیتال و ارز مجازی هم شناخته می‌شود، نوعی از پول دیجیتال است که به افراد این امکان را می‌دهد تا ارزش معادل با پول را در یک محیط دیجیتالی انتقال دهند.

ممکن است بپرسید که این پول‌ها چه تفاوتی با پی‌پال (PayPal) یا سیستم بانکداری الکترونیک دارند. مطمئنا در نگاه اول تفاوت چندانی با هم ندارند، زیرا هر دو قابلیت انتقال وجه به دوستان یا خرید از وب‌سایت را فراهم می‌سازند. اما ارزهای دیجیتال دارای چند ویژگی منحصربه‌فرد هستند که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

دلیل یونیک بودن رمزارز چیست

کریپتوکارنسی به دلایل گوناگونی خاص و منحصربه‌فرد است. مهم‌ترین ویژگی آن تعلق نداشتن به یک ارگان یا سازمان ناظر می‌باشد. عملکرد اصلی ارزهای دیجیتال این است که به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی مستقل عمل کنند.

ارز دیجیتال زمانی می‌تواند به عنوان یک ارز مستقل عمل کند که غیرمتمرکز باشد. به این معنی که هیچ بانک مرکزی یا زیرمجموعه‌ای از کاربران نباید امکان نفوذ و اعمال تغییرات بدون دستیابی به اجماع را داشته باشد. شرکت‌کنندگان شبکه (Nodes) از طریق راه‌اندازی و اجرای نرم‌افزارهای خاص اقدام به اشتراک‌گذاری اطلاعات بین اعضای شبکه می‌کنند.

از یک سو، فرایندی شبیه به سیستم بانکی امکاناتی را برای کاربران فراهم می‌کند؛ به طوری که کاربران باید از طریق سرور مرکزی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. از سوی دیگر، هیچ سلسله مراتبی برای انجام کارها وجود ندارد. به این معنی که مشارکت‌کنندگان شبکه یا همان نودها به هم متصل هستند و اطلاعات را بین خودشان رد و بدل می‌کنند.

غیرمتمرکز بودن شبکه‌های ارزهای دیجیتال باعث می‌شود تا بخش‌های مختلف این بازار مقاومت بالایی در برابر تعطیلی شبکه یا سانسور داشته باشند. در نقطه مقابل، برای فلج کردن یک شبکه متمرکز، فقط باید سرور اصلی را مختل کنید که از نقطه ضعف‌های اصلی سیستم‌های متمرکز است. یعنی برای مثال اگر پایگاه داده بانکی پاک شود و هیچ نسخه پشتیبانی از آن وجود نداشته باشد، تعیین موجودی کاربران بسیار دشوار خواهد بود.

در چنین شرایطی یک نسخه کپی‌شده از پایگاه داده همیشه نزد نودها می‌باشد. هر کس به طور موثر به عنوان سرور خود عمل می‌کند. نودهای منفرد می‌توانند آفلاین شوند، اما همتایان آن‌ها همچنان قادر به دریافت اطلاعات نودهای دیگر هستند.

بنابراین، ارزهای دیجیتال به طور شبانه‌روزی و در تمامی روزهای سال فعال و به کار خود ادامه می‌دهند. آن‌ها امکان انتقال ارزش پول‌ها را در هر نقطه از جهان بدون دخالت واسطه‌ها فراهم می‌کنند. به همین دلیل است که ما اغلب آن‌ها را بدون مجوز می‌نامیم.

چرا به رمزارز، ارز دیجیتال گفته می‌شود؟

اصطلاح “رمزنگاری شده” یا رمزارز ابتدا در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفت. رمزنگاری به معنای کدنویسی کردن اطلاعات جهت لو نرفتن آن‌ها توسط سازمان‌ها یا هکرها است. حال، ارزهای دیجیتال یا رمزارزها نیز به همین دلیل نامگذاری شده‌اند. رمزارز ترکیبی از کدهای رمزنگاری شده و ماهیت ارزی است. ارز دیجیتال از تکنیک‌های رمزنگاری برای ایمن‌سازی تراکنش‌ها استفاده می‌کند.

کلید عمومی رمزارز چیست

کلید عمومی زیربنای شبکه‌های ارزهای دیجیتال می‌باشد. در واقع کانالی است که کاربران برای ارسال و دریافت وجوه به آن تکیه می‌کنند. توسعه‌دهندگان ارزهای دیجیتال دو فاکتور اساسی برای انتقال رمزارزها تعبیه کرده‌اند. هر ارز رمزنگاری شده از یک کلید عمومی و یک کلید خصوصی بهره می‌برد. کلید خصوصی اساسا ترکیبی از اعداد و حروف است که امنیت رمزارزها را در هک شدن افزایش می‌دهد. این اعداد و حروف به قدری بزرگ و پیچیده هستند که احتمال هک شدن آن‌ها تقریبا صفر است.

شما از این کلید برای انتقال وجوه بین دوستان خود استفاده خواهید کرد. بنابراین می‌توانید با خیال راحت آن را در اختیار افراد قرار دهید. همچنین از این کلید، می‌توانید یک کلید عمومی ایجاد کنید. برخی از رمزارزها امکان ایجاد امضای دیجیتال همراه با کلید خصوصی را جهت ارتقای امنیت فراهم کرده‌‌اند. این قابلیت مشابه امضای یک سند یا اثر انگشت در دنیای واقعی می‌باشد. تفاوت اصلی این است که هر فردی می‌تواند با اطمینان از اعتبار یک امضا با مقایسه آن با کلید عمومی منطبق، اقدام به ادعای مالکیت وجوه کند. به این ترتیب، کاربر نیازی به افشای کلید خصوصی برای اثبات مالکیت بر وجوه دیجیتال خود ندارد.

شما تنها در صورتی می‌توانید سرمایه خود را خرج کنید که کلید خصوصی مربوطه را داشته باشید. در یک قانون کلی، زمانی که اقدام به انجام تراکنش می‌کنید، انگار به شبکه اعلام کرده‌اید که قصد جابه‌جایی وجوه خود را دارید. این موضوع در قالب یک پیام (یعنی تراکنش) به نودهای شبکه اعلام و به پایگاه داده ارز دیجیتال (بلاک چین) اضافه می‌شود. همانطور که گفته شد، برای ایجاد امضای دیجیتال به کلید خصوصی خود نیاز دارید. از آنجایی که هر کسی قادر به دیدن پایگاه داده است، می‌تواند با بررسی امضا صحت تراکنش را تایید کند.

مخترع ارز دیجیتال چه کسی است؟

در طول سال‌ها تلاش‌های انگشت‌شماری برای طراحی پول نقد دیجیتال صورت گرفته است. اما اولین ارز دیجیتال “بیت‌ کوین” نام دارد که در سال 2009 منتشر شد. این رمزارز توسط شخص یا گروهی از افراد با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو ایجاد شد. تا به امروز، هویت واقعی این گروه ناشناخته باقی مانده است.

بیت کوین راه را برای توسعه تعداد زیادی از ارزهای رمزنگاری شده بعدی را باز کرد. به گونه‌ای که برخی با هدف رقابت و برخی دیگر با ادغام ویژگی‌هایی که در بیت کوین موجود نیست، پا به این عرصه گذاشته‌اند. امروزه، بسیاری از بلاک‌چین‌ها نه تنها به کاربران اجازه ارسال و دریافت وجوه را می‌دهند، بلکه به اجرای برنامه‌های غیرمتمرکز با استفاده از قراردادهای هوشمند می‌پردازند. اتریوم شاید محبوب‌ترین نمونه از چنین بلاک‌چینی باشد.

تفاوت بین ارزهای دیجیتال و توکن چیست؟

آیا می‌دانید تفاوت اصلی بین توکن و رمزارز چیست؟ در نگاه اول، ارزهای دیجیتال و توکن‌ها یکسان به نظر می‌رسند. چراکه هر دو در صرافی‌ها معامله می‌شوند و به سادگی از طریق شبکه‌های بلاک‌چین به آدرس‌های جدید ارسال می‌شوند.

رمزارزها به طور انحصاری به عنوان پول عمل می‌کنند. رمزارزها ممکن است به عنوان وسیله‌ای جهت مبادله، ذخیره ارزش یا هر دوی آن‌ها مورد استفاده قرار گیرند. هر واحد از نظر عملکرد قابل تعویض است، به این معنی که ارزش یک کوین (coin)، به اندازه ارزش کوین مشابه خود است.

بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اولیه به عنوان ماهیت ارزی طراحی شده‌اند، اما بلاک‌چین‌های بعدی به دنبال انجام کارهای بیشتری بودند. به عنوان مثال، اتریوم صرفا به عنوان یک ارز مجازی فعالیت نمی‌کند. بلکه شبکه آن به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا کد (قراردادهای هوشمند) را در یک شبکه توزیع شده اجرا و توکن‌هایی را برای انواع برنامه‌های غیرمتمرکز ایجاد کنند.

توکن‌ها را می‌توان مانند ارزهای دیجیتال خرج و حتی سرمایه‌گذاری کرد. آن‌ها می‌توانند در قالب هر هدفی ایجاد و استفاده شوند. به طوری که می‌توانند در قالب رسیدهای دیجیتال، که نشان‌دهنده یک سهام در یک شرکت هستند تا امتیازات وفاداری، عمل کنند.

در یک پروتکل با قابلیت قرارداد هوشمند، ارز پایه (که برای پرداخت تراکنش‌ها یا برنامه‌ها استفاده می‌شود) از توکن‌های آن جدا است. به عنوان مثال، در اتریوم، ارز بومی اتر (ETH) به عنوان توکن مستقل این شبکه به شمار می‌رود و باید از آن برای ایجاد و انتقال توکن‌ها در شبکه اتریوم استفاده کرد. این توکن‌ها بر اساس استانداردهایی مانند ERC-20 یا ERC-721 پیاده‌سازی می‌شوند.

کیف پول رمزارز چیست؟

کیف پول رمزنگاری وسیله یا نرم‌افزاری است که کلیدهای خصوصی شما را نگه می‌دارد. این مفهوم می‌تواند یک دستگاه فیزیکی (یک کیف پول سخت‌افزاری)، یک برنامه کاربردی در رایانه شخصی یا تلفن هوشمند شما یا حتی یک تکه کاغذ معمولی باشد.

کیف پول‌ها وسیله یا رابطی هستند که اکثر کاربران برای تعامل با شبکه‌های ارز دیجیتال به آن تکیه می‌کنند. انواع مختلفی از کیف‌ پول‌ها با عملکردهای گوناگون وجود دارد. بدیهی است که کیف پول کاغذی نمی‌تواند مانند کیف پول‌های نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری معاملات را امضا کند یا قیمت‌های فعلی رمزارزها را به ارز فیات نشان دهد.

کیف پول‌های نرم‌افزاری (مانند Trust Wallet) گزینه مناسبی هستند. این سبک از کیف پول‌ها خدمات گسترده‌ای نظیر انتقال وجوه، نگهداری از اغلب رمزارزها و NFT، و … ارائه می‌دهند و برای پرداخت‌های روتین روزانه در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، آن‌ها مستعد هک شدن هستند. در مقابل، کیف پول‌های سخت‌افزاری از نظر امنیت و توانایی در مخفی نگه داشتن کلیدهای خصوصی بی‌نظیر عمل می‌کنند.

بلاک چین چیست؟

بلاک چین نوع خاصی از پایگاه داده است که اطلاعات تراکنش‌ها را در خود حفظ می‌کند. هیچ کس توانایی حذف یا تغییر داده‌ها در بلاک چین را ندارد. لذا تراکنش‌ها صرفا به‌طور دوره‌ای درون بلوک (متشکل از اطلاعات تراکنش و سایر ابرداده‌های مهم) اضافه می‌شوند.

توسعه‌دهندگان شبکه، ساختار بلاک چین را تحت عنوان زنجیره می‌نامند؛ زیرا هر بلوک شامل یک قطعه اطلاعات است که آن را به بلوک قبلی پیوند می‌دهد. این اطلاعات به طور خاص شامل یک هش از بلوک قبلی است، که می‌توانید آن را مانند یک اثر انگشت دیجیتال منحصربه‌فرد، تصور کرد.

احتمال اینکه دو قطعه داده خروجی یکسانی از یک تابع هش به شما بدهند بی‌نهایت کم است. به همین دلیل، اگر کسی بخواهد یک بلوک قدیمی را اصلاح کند، مقدار هش آن متفاوت خواهد بود؛ به این معنی که هش بلوک بعدی نیز متفاوت خواهد بود. بنابراین واضح است که در صورت تغییر یک بلوک، تمام بلوک‌هایی که بعد از آن می‌آیند نیز باید تغییر کنند. اما تاثیر این فرآیند بر عملکرد رمزارز چیست؟

بلاک چین به طور کامل توسط شرکت‌کنندگان شبکه (نودها) کنترل می‌شود. هنگامی که یک نود، بلوکی را دریافت می‌کند، اقدامات اولیه را برای اعتبارسنجی آن آغاز می‌کند. اگر اطلاعات آن نامعتبر باشد، بلوک توسط نود رد می‌شود.

حال، زمانی که یک نود بلوک معتبری دریافت می‌کند، آن را کپی و سپس به نودهای دیگر منتقل می‌کند. این کار تا زمانی ادامه پیدا می‌کند که بلوک مربوطه در کل شبکه پخش شود. این فرآیند همچنین برای تراکنش‌های تایید نشده نیز انجام می‌شود تا سایر نودها نیز آن را رد کنند.

چگونه بلوک‌ها به بلاک چین اضافه می‌شوند؟

اگر بتوان اطلاعات مالی نادرست را ثبت کرد، یکپارچگی بلاک چین تضعیف می‌شود. در همان زمان، هیچ مدیر یا رهبری در سیستم وجود ندارد تا امنیت دفتر کل را تضمین کند. بنابراین چگونه اطمینان حاصل کنیم که شرکت‌کنندگان (نودها) صادقانه عمل می‌کنند؟

ساتوشی ناکاموتو، خالق ناشناس بیت کوین، الگوریتم خاصی را تحت عنوان الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) برای جلوگیری از وقوع این امر پیشنهاد کرد. این الگوریتم به هر کسی اجازه می‌هد تا بلوکی را برای الحاق به بلاک چین پیشنهاد دهد. برای ارائه یک بلوک، نودها باید قدرت محاسباتی سیستم خود را (ماینر یا لپ‌تاپی که به شبکه متصل کرده‌اند) برای حل کردن مسائل ریاضی پیچیده در اختیار شبکه بگذارند.

زمانی که یک بلوک برای ثبت در شبکه پیشنهاد می‌شود، معادلات ریاضی خاصی را در سرتاسر شبکه توزیع می‌کند. در چنین شرایطی، نودها بر سر ارائه نزدیک‌ترین پاسخ به مسئله با یکدیگر رقابت می‌کنند. هر کس که از قدرت محاسباتی بهتری برخوردار باشد و بتواند زودتر به پاسخ نهایی برسد، پیروز میدان بوده و در ازای آن پاداش دریافت می‌کند.

الگوریتم اثبات کار آزمایش‌شده‌ترین طرح برای دستیابی به اجماع بین کاربران است، اما به هیچ وجه روشی منحصربه‌فرد و یکه‌تاز نیست. جایگزین‌هایی مانند الگوریتم اثبات سهام (Proof of Stake) به طور فزاینده‌ای در حال بررسی هستند. اگرچه هنوز باگ‌های امنیتی زیادی دارند که قابل رفع است.

استخراج رمزارز چیست؟

اگر ماینر راه حلی برای تایید بلوک‌ پیشنهادی پیدا کند، می‌تواند آن را به سایر نودهای زنجیره منتقل کند. این بلوک در صورت تایید توسط نودهای بعدی، مانند یک زنجیره در سطح بلاک چین پخش و تایید می‌شود. در نتیجه، پاداشی در قالب رمزارز همان بلوک نصیب تاییدکنندگان اصلی می‌شود.

معمایی که استخراج‌کنندگان باید حل کنند شامل هش کردن مکرر داده‌ها برای تولید عددی است که کمتر از یک مقدار خاص است. هش کردن با یک تابع یک طرفه به این معنی است که با توجه به دانستن خروجی، حدس زدن ورودی تقریبا غیرممکن است. این در حالی است که برعکس این قضیه امری بی‌اهمیت محسوب می‌شود. به این ترتیب، هر شرکت‌کننده می‌تواند تایید کند که ماینر یک بلوک «معتبر» تولید کرده و آن‌هایی را که نامعتبر هستند را رد می‌کنند. در این حالت، ماینر هیچ پاداشی دریافت نمی‌کند و با تلاش برای جعل یک بلوک نامعتبر، صرفا منابع را هدر داده است.

این منجر به تئوری جالبی می‌شود که تلاش برای تقلب را برای یک بازیگر پرهزینه می‌کند. اما اگر صادقانه عمل کنند، شرایط برا آن‌ها سودآور خواهد بود. هیچ ابزار مخربی منابع لازم برای حمله نامحدود به یک شبکه قوی نظیر بلاک چین را در اختیار ندارد. بنابراین انتظار می‌رود کسانی که دارای منابع هستند، با مشارکت صحیح خود خیلی زود به سودآوری برسند.

آیا ارزهای دیجیتال می‌توانند مقیاس‌پذیر شوند؟

احتمالا این سوال نیز برای شما پیش آمده باشد که معنای مقیاس‌پذیری در دنیای رمزارز چیست؟ همانطور که می‌دانید شبکه‌های توزیع شده (بلاک چین) چندان کارآمد نیستند. متاسفانه، ارزهای دیجیتال تنها زمانی می‌توانند ایمن و در برابر سانسور مقاوم باشند که همه نودها قادر به همگام‌سازی یک نسخه از بلاک چین باشند. هر چه الزامات برای همگام‌سازی کمتر باشد، ملحق شدن برای افراد آسان‌تر خواهد بود.

ترجیح اغلب بلاک چین‌ها این است که به جای انتشار یک بلوک کوچک در مدت زمان 10 دقیقه، هر پنج دقیقه یک بلاک بزرگ‌ به شبکه اضافه ‌کنند. این امر نیازمند حضور نودهای حرفه‌ای با رایانه‌های پرقدرت (ماینر) است تا امنیت شبکه تضمین شود. در چنین حالتی رقابت برای نودهای کوچکتر سخت خواهد بود و در عوض تقسیم پاداش بین ماینرها آسان‌تر می‌شود.

باید گفت که با بلوک‌های کوچک‌تر، نمی‌توان تراکنش‌های زیادی در ثانیه (TPS) پردازش کرد. این همچنین به معنای کند شدن شبکه هنگام اوج شلوغی است. به طوری که فرایند پردازش تراکنش‌ها ممکن است مدتی طول بکشد. این موضوع، مقیاس‌پذیری نامیده می‌شود.

سیستم مقیاس‌پذیر، سیستمی است که به راحتی می‌تواند با افزایش تعداد تراکنش‌ها و با حداقل جنبه‌های منفی سازگار شود. به نظر می‌رسد مقیاس‌بندی خارج از زنجیره روشی قابل اجرا باشد. چرا که تمرکززدایی شبکه آسیبی نمی‌بیند. این امر شامل طیف گسترده‌ای از راه‌حل‌ها (متمرکز و غیرمتمرکز) است که امکان انجام تراکنش‌ها را بدون ورود به بلاک چین فراهم می‌کند.

چه افرادی برای اصلاح و بهسازی ارزهای دیجیتال تصمیم می‌گیرند؟

سوال بسیار مهم دیگری که در زمینه ارزهای دیجیتال وجود دارد این است که راه حل تغییر زیرساخت شبکه یا اعمال تغییرات در پروژه های رمزارز چیست؟ شبکه‌های ارزهای رمزنگاری‌شده اغلب منبع باز (opt-in) هستند. در شبکه‌های بلاک‌چین هیچ کس شما را مجبور به اجرای دستوراتی که علاقه‌ای به انجام آن ندارید، نمی‌کند. در یک پروتکل خوب، کدها کاملا منبع باز هستند تا کاربران از امنیت سیستم مطمئن شوند.

به طور کلی، ارزهای رمزنگاری شده هر کسی را قادر می‌سازد تا در توسعه آن‌ها مشارکت کند. تمامی پیشنهادات جدید برای ویرایش شبکه قبل از توافق و انتشار توسط جامعه توسعه‌دهندگان بررسی می‌شوند. در چنین شرایطی، اجماع نظر حرف اول را می‌زند. یعنی پیشنهاد ارائه‌شده باید بیش از 51 درصد آرای جامعه را برای اجرایی شدن کسب کند.

برخی از به‌روزرسانی‌ها سازگار با نسخه‌های پیشین هستند؛ به این معنی که نودهای به روز شده همچنان با نودهای قدیمی‌تر ارتباط خواهند داشت. اما، نود‌های قدیمی‌تر قادر به تعامل یا برقراری ارتباط با نودهای به‌روزرسانی‌شده نیستند. نود‌های قدیمی‌تر معمولا از شبکه خارج می‌شوند، مگر اینکه به‌روزرسانی شوند.

چه ارز دیجیتالی بخرم؟

تصمیم‌گیری برای خرید ارزهای دیجیتال تنها به شما بستگی دارد. شما باید تحقیقات خود را انجام دهید و بر اساس تحلیل‌های بدست آمده تصمیم بگیرید. با این گفته، ابزارهای زیادی برای تصمیم‌گیری وجود دارند. به عنوان مثال، ابزار بایننس ریسرچ (Binance Research)، بینش و تجزیه و تحلیلی عمیق را در بازار به همراه گزارش‌های جامع در مورد پروژه‌های فردی ارائه می‌کند.

اگر می‌خواهید ارزهای دیجیتال را به درستی ارزیابی کنید، ضروری است که ابتدا نحوه عملکرد بیت کوین را درک کنید. تجربه نشان داده است که اغلب رمزارزها به هر حرکت بیت کوین واکنش نشان می‌دهند.

قبل از سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال چه چیزی را باید یاد بگیرم؟

بهترین روش برای تحلیل رمزارز چیست؟ سوالی که اهمیت بسیار زیادی در سرمایه‌گذاری یا معامله در بازار ارزهای دیجیتال دارد. اصلا باید از کجا شروع کنیم؟ راه‌های زیادی برای تجزیه و تحلیل بازارهای مالی وجود دارد. به طور کلی، اکثر سرمایه‌گذاران حرفه‌ای از استراتژی‌های بسیار متفاوتی برای این کار استفاده می‌کنند. با این حال، در سطوح بالا، دو مکتب فکری اصلی برای ارزیابی سرمایه‌گذاری وجود دارد:

• تحلیل بنیادی (FA)
• تحلیل تکنیکال (TA)

تحلیل بنیادی

تحلیل بنیادی یا فاندامنتال روشی برای ارزیابی ارزش‌گذاری دارایی بر اساس عوامل اقتصادی و مالی است. تحلیلگرانی که از این روش استفاده می‌کنند به عوامل اقتصاد کلان و خرد، شرایط صنعت یا کسب و کار زیربنایی دارایی (در صورت وجود) نگاه می‌کنند. در مورد ارزهای دیجیتال، آن‌ها ممکن است به داده‌های بلاک چین عمومی نیز نگاه کنند، که گاهی اوقات به عنوان معیارهای روی زنجیره، شناخته می‌شوند.

این مفهوم می‌تواند شامل بررسی تعداد تراکنش‌ها، آدرس‌ها، دارندگان برتر، نرخ هش شبکه و اطلاعات بی‌شمار دیگری باشد. هدف از این تحلیل، ارائه یک ارزیابی برای رمزارز مورد نظر و مقایسه آن با ارزش‌گذاری فعلی آن است. در پایان، این رویکرد با هدف تعیین اینکه آیا دارایی مورد نظر در حال حاضر کمتر از حد انتظار ارزش‌گذاری شده است یا خیر تکمیل می‌گردد.

با تمام آنچه گفته شد، مهم است که به یاد داشته باشید که ارزهای دیجیتال یک کلاس دارایی جدید و شکوفا به شمار می‌روند. صرفا تحلیل فاندامنتال در تعیین ارزش‌گذاری آن‌ها کافی نیست. به زبان ساده، هیچ چارچوب استانداردی برای تعیین ارزش ارزهای دیجیتال وجود ندارد و نمی‌توان به اکثر مدل‌های موجود تا حد زیادی اعتماد کرد. موفقیت یا شکست یک پروژه ارز دیجیتال ممکن است به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد. به طوری که احتمال دارد چارچوب‌های فعلی در توضیح علت آن عاجز باشند.

تحلیل تکنیکال

بسیاری از معامله‌گران تازه‌کار این سوال را در ذهن خود دارند که مزیت استفاده از تحلیل تکنیکال برای شناسایی و خرید یک رمزارز چیست؟ تحلیلگران فنی رویکردی متفاوت دارند. برخلاف تحلیلگران بنیادی، تحلیلگران فنی تمرکز خود را صرف تعیین ارزش ذاتی یک دارایی نمی‌کنند. در عوض، فرصت‌های خرید و سرمایه‌گذاری را بر اساس فعالیت‌های تجاری تاریخی آن رمزارز ارزیابی می‌کنند. آن‌ها این کار را با تمرکز بر حرکات قیمت، الگوهای نمودار، شاخص‌ها و ابزارهای مختلف نمودار دیگر برای ارزیابی قدرت یا ضعف بازار انجام می‌دهند. در اصل، تحلیلگران فنی بر این باور هستند که حرکت‌های قبلی قیمت یک دارایی می‌تواند برای پیش‌بینی تغییرات قیمت آتی آن دارایی، مفید باشد.

از آنجایی که تحلیل تکنیکال را می‌توان اساسا برای هر بازاری با داده‌های تاریخی اعمال کرد، لذا به طور گسترده توسط معامله‌گران ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

حال سوال اصلی اینجاست که کدام یک از تحلیل‌ها را باید یاد گرفت؟ اکثر ابزارهای تجزیه و تحلیل بازار زمانی که به صورت ترکیبی استفاده شوند، بهترین کارایی را خواهند داشت. در هر صورت، درک ریسک مالی و مدیریت ریسک کاملاً حیاتی است. لذا از اختصاص دادن کل سرمایه خود برای خرید ارزهای دیجیتال اجتناب کنید.

بهترین مرجع برای خرید رمزارز چیست؟

روش‌های مختلفی برای خرید ارزهای دیجیتال وجود دارد. با این حال، اولین کاری که باید انجام دهید این است که ارز فیات خود را به ارز دیجیتال تبدیل کنید. سپس، می‌توانید روش هولد کردن (HODL) را برای کسب سود انتخاب کنید. در ادامه روش‌های مختلفی برای خرید ارزهای دیجیتال معرفی می‌شوند.

صرافی‌های متمرکز (CEX)

ممکن است مفهوم یک صرافی متمرکز کمی گیج کننده باشد زیرا رمزارزها اغلب به عنوان پروژه‌ای غیرمتمرکز شناخته می‌شوند. به طور خلاصه، صرافی‌های متمرکز پلتفرم‌های آنلاینی هستند که با ایجاد ارتباط بین خریداران و فروشندگان، معاملات را تسهیل می‌کنند.

روش کار این است که کاربران پول فیات یا ارز دیجیتال خود را به صرافی واریز و در سیستم‌های داخلی آن مشغول معامله می‌شوند. اگر با نحوه کار کیف پول‌های رمزنگاری‌شده آشنا هستید، می‌دانید که در این حالت، ارز دیجیتال شما توسط الگوریتم‌های صرافی محافظت می‌شود. اما در صورت تمایل، فرایند برداشت وجه و نگهداری آن در کیف پول شخصی خود برای شما نسبتاً آسان است.

برخی ممکن است ترجیح دهند سرمایه خود را نزد صرافی به امانت بگذارند. این افراد این کار را معمولا به دو دلیل عمده انجام می‌دهند:

• یا به طور منظم معامله می‌کنند
• یا برای راحتی کار از کیف پول‌های داخلی صرافی استفاده می‌کنند

با این حال اگر صرافی هک شود، وجوه کاربر ممکن است در معرض خطر قرار گیرد.

صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX)

مبادلات غیرمتمرکز کمی متفاوت هستند. وقتی از صرافی‌های غیر متمرکز استفاده می‌کنید، هیچ متولی یا مرجعی معاملات شما را نظارت نمی‌کند. تنها فرق این روش، در فرایند جابه‌جایی وجه است. به طوری که به جای واریز وجوه خود به کیف پول صرافی، مستقیماً از کیف پول خود معامله می‌کنید. هنگامی که یک معامله انجام می‌شود، وجوه به طور مستقیم بر روی بلاک چین با استفاده از فرایند قراردادهای هوشمند منتقل می‌شود.

از آنجایی که هیچ نهادی به عنوان متولی عمل نمی‌کند، برخی این روش را انتخابی امن‌تر نسبت به صرافی‌های متمرکز می‌دانند. نکته مثبت دیگر این است که اکثر صرافی‌های غیرمتمرکز درخواستی برای احراز هویت نمی‌کنند. تنها چیزی که از شما می‌خواهند آدرس کیف پول است. در عین حال، مسئولیت حفظ امنیت وجوه و تراکنش‌ها بر عهده شما است.

مبادلات همتا به همتا (P2P)

معنای معاملات همتا به همتای رمزارز چیست؟ صرافی همتا به همتا (P2P) مرجعی است که خریداران و فروشندگان را به هم متصل می‌کند، اما با صرافی‌های CEX و DEX متفاوت است. صرافی در چنین شرایطی کاری جز ایجاد ارتباط بین خریداران و فروشندگان انجام نمی‌دهد. لذا آن‌ها می‌توانند معامله را به هر شکلی که توافق کنند به انجام برسانند. بنابراین، روش سپرده و تسویه می‌تواند توسط خریداران و فروشندگان برای هر معامله جداگانه تعیین شود. البته، صرافی نیز در این میان کارمزدی را برای خدمات دریافت خواهد کرد.

روش خرید ارزهای دیجیتال در صرافی متمرکز بایننس

شما برای خرید رمزارز در صرافی متمرکز بایننس مسیر آسانی پیش روی خود دارید. البته باید اشاره کرد که بایننس و بسیاری از صرافی‌های دیگر خارجی، کاربران ایرانی را تحریم کرده‌اند و ایرانیان نمی‌توانند از طریق این صرافی‌ها معاملات خود را انجام دهند.

• برای این کار ابتدا وارد سایت بایننس شوید و اقدام به ساخت حساب کاربری جدید کنید.
• سپس به پورتال خرید و فروش ارزهای دیجیتال بروید.
• در این مرحله ارز دیجیتال مورد نظر را به همراه ارز قابل پرداخت خود انتخاب کنید.
• سپس باید روش پرداخت را انتخاب کنید.
• در صورت درخواست، مشخصات کارت یا بانک خود را وارد و پروسه احراز هویت را کامل کنید.
• تمام شد! تا چند دقیقه دیگر ارز دیجیتال مورد نظر به حساب بایننس شما واریز می‌شود.

نحوه خرید ارزهای دیجیتال در صرافی غیرمتمرکز بایننس

ممکن است بپرسید که بهترین روش در صرافی بایننس برای خرید رمزارز چیست؟ پاسخ روشن است! صرافی غیرمتمرکز بایننس گزینه بهتری برای خرید وجوه می‌باشد. البته این روش کمی پیچیده‌تر از سایر گزینه‌های موجود است.

برای شروع:

• کیف پولی که قابلیت اتصال به Binance DEX را دارد انتخاب کنید (ما Trust Wallet را توصیه می‌کنیم).
• توجه داشته باشید که برای انجام معامله باید مقداری توکن بومی BNB در حساب خود داشته باشید.
• برای ادامه روند می‌توانید از دستورالعمل‌های تصویری بایننس کمک بگیرید.

روش خرید ارزهای دیجیتال در صرافی همتا به همتا بایننس:

• برای این کار ابتدا وارد سایت بایننس شوید و اقدام به ساخت حساب کاربری جدید کنید.
• حال به پورتال Binance P2P بروید.
• از بین گزینه‌های خرید یا فروش یکی را انتخاب کنید
• بر اساس رمزارز انتخاب شده، روش پرداخت یا سایر الزامات تجاری را فیلتر کنید.
• در صورت تمایل می‌توانید توضیحات بیشتری در خصوص روش‌های خرید و فروش خود برای کاربران بنویسید

آیا ارز دیجیتال قانونی است؟

تعداد بسیار کمی از کشورها فرایند خرید، فروش و ذخیره ارزهای دیجیتال را ممنوع کرده‌اند. لذا اکثریت قریب به اتفاق کشورهای جهان، خرید و فروش بیت کوین و سایر ارزهای مجازی را قانونی می‌دانند. اما پیش از شروع کار با آن‌ها، باید قوانین کشور را به خوبی مطالعه کنید.

به یاد داشته باشید که هر کشور رویکرد متفاوتی برای تنظیم فعالیت‌های ارزهای دیجیتال دارد. به همین سبب، پیش از شروع معامله حتما نسبت به قوانین مربوط به مالیات یا مقررات آن کشور آگاهی کسب کنید تا مشخص شود رویکرد دستگاه‌های نظارتی آن‌ها در قبال رمزارز چیست.

آیا ارزهای دیجیتال روزی نابود خواهند شد؟

رسانه‌ها در دهه گذشته صدها بار اعلام کرده‌اند که ارزهای دیجیتال روزی نابود خواهند شد. با این حال، درست مانند سال 2009 که اولین بلوک بیت کوین در شبکه بلاک چین منتشر شد، به انتقادهای خود ادامه می‌دهند. درست است که رمزارزها از نظر ارزش و قیمت مدام در نوسان بوده و نسبتا به ثبات هستند، اما این به معنای نابودی آن‌ها نیست. برای کسانی که صرفاً سعی در کسب سود دارند، طبیعتا بازارهای نزولی می‌تواند دلسرد کننده باشد.

با این حال، توصیف ارز دیجیتال به عنوان یک ارز «فانی» اشتباه است. ارزهای دیجیتال در حال حاضر نیز همچنان به جذب کاربران جدید ادامه می‌دهند و فناوری و زیرساخت‌های آن‌ها روز به روز پیچیده‌تر می‌شود.

نوآوری‌های اصلی بیت کوین و اتریوم بدون شک نقش مهمی در تغییر شکل سیستم‌های پولی کنونی ایفا خواهند کرد. تغییرناپذیری، مقاومت در برابر سانسور، بی‌اعتمادی یا تراکنش‌های تقریباً آنی با استفاده از یک سیستم پولی عمومی می‌تواند مکانیزم فعالیت‌های اقتصادی در اینترنت را کاملاً اصلاح کند.

آیا ارز دیجیتال امن است؟

در پاسخ به سوال مهم‌ترین نقص رمزارز چیست؟ باید گفت به طور کلی مقداری ریسک در بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد. برای مثال اگر رمز ورود را برای دسترسی به حساب بانکی‌ خود فراموش کنید، تنها راه بازگردانی آن از طریق پشتیبانی بانک است. اما، اگر کلید خصوصی خود را فراموش یا گم کنید، کسی نمی‌تواند به شما کمک کند. در چنین شرایطی استفاده از یک صرافی معتبر نظیر بایننس می‌تواند گزینه مناسبی برای سپرده‌گذاری باشد. زیر اگر رمز عبورتان را فراموش کنید، صرافی به شما کمک خواهد کرد.

آیا ارز دیجیتال ناشناس است؟

برخلاف کارت‌های عضو شتاب بانکی، که نام شما بر روی آن و سیستم ثبت می‌شود، هیچ اثری از اطلاعات هویتی در آدرس‌های ارز دیجیتال دیده نمی‌شود. این اطلاعات صرفا مانند رشته‌های تصادفی از اعداد و حروف در بلاک چین به نظر می‌رسند. با این حال، ممکن است هکرها شما را از امضای دیجیتال یا نام مستعارتان شناسایی کنند. آدرس‌های خصوصی شما برای همیشه در دفتر کل توزیع ثبت می‌شوند. لذا، به هیچ وجه آدرس خصوصی خود را با کسی به اشتراک نگذارید.

روش‌های خاص دیگری هم برای شناسایی هویت شما وجود دارد. برخی از صرافی‌ها یا سازمان‌های ناظر از IP شما به عنوان ردپای جرم استفاده می‌کنند. به یاد داشته باشید که بلاک چین‌ها اساسا پایگاه داده‌های عمومی عظیمی هستند. اگر نگران حریم خصوصی خود هستید، باید سعی کنید تشخیص ارتباط تراکنش‌ها با نام اصلی خود را برای دیگران دشوار کنید. ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین به طور پیش فرض خصوصی نیستند، اما روش‌هایی مانند کوین میکسینگ (coin mixing) و کوین‌جوین (CoinJoin) می‌توانند به ناشناس ماندن شما کمک کنند.

مجموعه کوچکی از ارزهای رمزنگاری شده (معروف به کوین‌‌های حریم خصوصی) با استفاده از روش‌هایی مانند تراکنش‌های محرمانه می‌توانند منبع، مقصد و مقدار وجوه در تراکنش‌ها را مبهم سازند. آن‌ها به طور پیش فرض دارای حریم خصوصی قوی‌تری هستند، اما در برابر ناشناس ماندن کاملاً مقاوم نیستند.

آیا ارز دیجیتال ارزشمند است؟

ممکن است از خود بپرسید که دلیل با ارزش بودن رمزارز چیست؟ درست مانند هر چیز با ارزش دیگر، ارزهای دیجیتال به خودی خود دارای ارزش ذاتی نیستند، بلکه این ارزش توسط افراد تعیین می‌شود. به عبارت دیگر، چیزی ارزش دارد که مردم آن را باور کنند. این در خصوص ارزش یک فلز گران‌بها، یک تکه کاغذ یا برخی از بیت‌های یک پایگاه داده نیز صادق است.

با تمام آنچه گفته شد، برخی از افراد ارزهای دیجیتال و بیت کوین را چیزی شبیه به یک کالای دیجیتال کمیاب می‌دانند. به دلیل نرخ انتشار قابل پیش‌بینی و سیاست پولی، برخی استدلال می‌کنند که بیت کوین ممکن است مانند طلا در آینده به عنوان یک ذخیره ارزش عمل کند. از آنجایی که فعالیت بیت کوین تنها بیش از یک دهه ادامه داشته است، هنوز خیلی زود است که درباره ارزش ذاتی آن صحبت کنیم. لذا باید منتظر ماند و دید که آیا در ادامه می‌تواند به تمام وعده‌های خود عمل کند یا خیر؟

آیا همه ارزهای دیجیتال به عنوان رمزارز شناخته می‌شوند؟

خیر، ممکن است شنیده باشید که بسیاری از دولت‌ها و بانک‌های مرکزی در حال کار بر روی ایجاد نسخه‌های ارز دیجیتال خود هستند. با این حال، این‌ها فقط شکل مجازی پول‌های ملی می‌باشند و هرگز از ویژگی‌ غیرمتمرکز بودن رمزارزها برخورد نیستند. این پروژه‌ها درواقع به عنوان ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) نامیده می‌شوند. این‌ها اساساً نسخه‌های دیجیتالی پول فیات هستند و مزایای ارزهای دیجیتال را ندارند. زیرا توسط یک دولت مرکزی صادر و به عنوان مناقصه قانونی اعلام می‌شوند و معمولاً از دفتر کل توزیع شده، مانند بلاک چین، برای نگهداری سابقه تراکنش‌ها استفاده نمی‌کنند.

همچنین ممکن است درباره پروژه فیسبوک لیبرا، نوع دیگری از ارز دیجیتال، چیزهایی شنیده باشید. این پروژه قرار است که بر روی یک سیستم بلاک چین منبع باز ساخته شود. با این حال، بسیاری از ویژگی‌های بیت کوین یا اتریوم را ندارند. به این معنی که شرکت‌کنندگان برای استفاده از آن به چیزی بیش از یک اتصال اینترنتی ساده نیاز دارند. علاوه بر این، پروژه و فعالیت روی آن توسط انجمنی متشکل از چند عضو منتخب اداره و مدیریت می‌شود. بنابراین، ارزهای دیجیتال بانک مرکزی و سایر اشکال پول دیجیتالی، که از بلاک چین یا رمزنگاری استفاده می‌کنند، کاملاً با رمزارزهایی مانند بیت کوین متفاوت هستند.

ارزش بازار ارز دیجیتال چقدر است؟

آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که ارزش بازار یک رمزارز چیست و چه تاثیری بر اعتبار آن دارد؟ وقتی به قیمت یک ارز دیجیتال نگاه می‌کنید، فقط بخشی از قضیه را می‌بینید. بخش مهم قضیه در پشت پرده قرار دارد. معیار مهمی که در تعیین اعتبار و ارزش بازار یک رمزارز به چشم می‌آید این است که چه تعداد واحد از آن ارز دیجیتال تاکنون منتشر شده است.

به طور خاص، برای ارزیابی ارزش‌گذاری یک شبکه ارز دیجیتال، باید بدانید که در حال حاضر چند واحد مجزا از آن ارز در بازار وجود دارد. این موضوع درواقع به عنوان “منبع در گردش” نامیده می‌شود. ارزهای دیجیتال مختلف ممکن است برنامه‌های صدور یا عرضه متفاوتی داشته باشند؛ بنابراین مهم است که بدانیم روش ارائه هر ارز چگونه است.

برای مثال ارزش بازار به معنای قیمت یک واحد منفرد ضرب‌در عرضه در گردش است:

• ارزش بازار = عرضه در گردش * قیمت

شایان ذکر است که ارزش بازار نشان‌دهنده مقدار پول وارد شده به یک بازار خاص نیست. برای مثال، یک تصور اشتباه رایج در میان تازه‌واردان وجود دارد که ارزش بازار بیت‌کوین را معادل کل پول سرمایه‌گذاری‌شده در بیت کوین می‌دانند. اما این درست نیست زیرا ارزش بازار به قیمت لحظه‌ای و مقدار عرضه بستگی دارد.

کارمزد تراکنش رمزارز چیست؟

هنگام انتقال مقداری بیت کوین به آدرس دیگر، متوجه خواهید شد که آدرس مقصد مقدار کمتری نسبت به آنچه ارسال کرده‌اید، دریافت می‌کند. این به این دلیل است که برای افزودن تراکنش خود به بلاک چین، مبلغ کمی را به عنوان پاداش به استخراج‌کنندگان شبکه پرداخت می‌کنید.

بسیاری از ارزهای دیجیتال از مکانیزم مشابهی برای تشویق کاربران برای ارتقای امنیت شبکه استفاده می‌کنند. در الگوریتم‌های اثبات کار، کارمزد تراکنش‌ها معمولاً با کوین‌های تازه ضرب شده (یارانه بلوک) همراه می‌شوند تا پاداش بلوک را تشکیل دهند.

شما می‌توانید کارمزد را بسته به فوریت انجام تراکنش خود تنظیم کنید. ماینرهای منطقی همیشه به دنبال کسب درآمد بیشتر هستند، بنابراین تراکنش‌هایی با کارمزد بالاتر را برای پردازش در اولویت قرار می‌دهند.

در صورت گم کردن کلیدهای خصوصی باید چه کنیم؟

اگر کلیدهای خود را گم کرده‌اید، باید قید رمزارزهای خود را بزنید. همانطور که در ابتدا گفتیم، مزیت بزرگ ارزهای دیجیتال حذف متولیان و واسطه‌ها از مدیریت تراکنش‌های مالی است. اما نقطه ضعف آن این است که مسئولیت همه چیز در دستان خود کاربران است. لذا توصیه می‌شود در نگهداری از کلیدهای خصوصی خود بسیار دقیق باشید، زیرا آن‌ها مالکیت شما بر وجوه را تضمین می‌کنند. یعنی بدون آن‌ها امکان دسترسی به رمزارزها وجود ندارد.

آینده در دستان رمزارزها خواهد بود

 در این مطلب به‌صورت کامل به سوال رمزارز چیست پاسخ دادیم. سوالی که اهمیت بسیار زیادی در دنیای اقتصاد دیجیتال دارد. هر کارشناسی تحلیل شخصی خود را نسبت به آینده رمزارزها دارد. برخی معتقد هستند بیت کوین جایگزین احتمالی طلا در عصر دیجیتال است و سیستم مالی موجود را مختل می‌کند. عده‌ای دیگر استدلال می‌کنند که ارزهای دیجیتال همیشه یک سیستم ثانویه خواهند بود و به عنوان یک بازار خاص به فعالیت خود ادامه می‌دهند. برخی نیز عقیده دارند که اتریوم به یک شبکه بزرگ توزیع شده تبدیل خواهد شد و به عنوان ستون فقرات یک اینترنت جدید عمل می‌کند.

منتقدان رمزارزها نظرات دیگری در این زمینه دارند. در حالی که علاقه‌مندان ارزهای دیجیتال از پیشرفت ارزهای دیجیتال در سیستم‌های مالی خوشحال هستند، منتقدان عقیده دارند که صنعت کریپتو در نهایت از بین خواهد رفت. البته تحلیل‌های زیادی درباره آینده ارزهای دیجیتال مطرح هستند. بنابرای خیلی زود است که در خصوص آینده رمزارزها صحبت کنیم. تنها چیزی که روشن است، پتانسیل بسیار بالای رمزارزها است که آن‌ها را به عنوان یک پدیده مالی نوظهور مطرح کرده است.